Witaj!
Witaj na moim blogu którego tematyka dotyczy mediów i reklamy. znajdziesz tutaj wiele przydatnych wpisów dotyczących funkcjonowania mediów i reklamy w nich.
Zapraszam do lektury!
Internet stał się bardzo popularnym medium i tutaj szczególnie nowoczesne firmy szukają swojego rynku zbytu. Reklama w internecie jest stosunkowo tania i chyba najbardziej efektywna ze wszystkich reklamowych form. Warto zauważyć, że kampanie reklamowe w internecie można stworzyć kierując swój produkt do określonej bardzo szczegółowo grupy docelowej,a to znacznie zwiększa prawdopodobieństwo jej ostatecznego sukcesu. Największym powodzeniem cieszą się oczywiście kampanie powiązane z wyszukiwarką Google, która reklamę przeniosła na zupełnie nowy poziom. Nikt nie przypuszczał kiedyś, że będzie możliwe maksymalnie precyzyjne dopasowanie reklamy do określonych grup odbiorców. Mało tego, w takiego typu kampaniach płaci się wyłącznie za prawdziwą aktywność potencjalnych użytkowników. Przedsiębiorcy z powodzeniem realizują w ten sposób ideę marketingu i często jest ich to jedyna forma promocji. Po co stosować inne, skoro taka działa najlepiej? To w zasadzie pytanie retoryczne, a era reklamy internetowej nie powiedziała jeszcze ostatniego słowa. Warto przyglądać się relacjom zachodzącym na tym rynku, ponieważ będzie on na pewno dźwignią rozwoju jeszcze wielu firm.
Firmy telekomunikacyjne również korzystają ze środków masowego przekazu, aby stać się bardziej popularne i zyskać nowych klientów. Mamy obecnie na rynku ogromna ilość przedsiębiorstw telekomunikacyjnych, oferujących nam coraz to lepsze abonamenty. Trudno jest im się przebić przy tak ogromnej konkurencji. Na szczęście dobra reklama w mediach bardzo dużo im daje. Często zapamiętujemy takie spoty po ich nietypowej treści, grafice i podkładom muzycznym. Zawierają one informacje o promocjach, które są dostępne w salonach firmowych w danym czasie. Ludzie lubią jak cos jest w niższej cenie niż normalnie, dlatego treści zawarte w reklamie kuszą ich. Media potrafią wypromować wszystko, co by to nie było. Poza abonamentami telefonicznymi firmy te proponują nam również pakiet internetowy z bardzo dobrymi paramentami. Połączenie Internetu z telefonem można kupić razem w bardzo korzystnym pakiecie. Wszystkie te wiadomości dostarczane nam są przez to ze mamy dostęp do nośników medialnych takich jak telewizor, radio, Internet i prasa.
Przedsiębiorstwo, które musi zadbać o swoją promocję ma do dyspozycji pięć instrumentów promocji, noszą one nazwę promocji mix. Zalicza się do nich reklamę, czyli nieosobistą prezentację i promocję idei, wybory lub usługi przez określonego sponsora. Sprzedaż osobistą, czyli osobną i bezpośrednią prezentację wyrobu, usługi lub idei przez osobę sprzedającą produkt potencjalnemu nabywcy. Public relations, który stanowi kontrakt firmy z dalszym otoczeniem, ma za zadanie wytworzenie pozytywnych postaw wobec firmy. Publicity, czyli informacja na temat firmy lub jej oferty ukazującej jej w mediach nieodpłatnie. Promocja sprzedaży, czyli działanie marketingowe, które używa bodźców ekonomicznych w celu pobudzenia sprzedaży oferty. Wszystkie instrumenty promocji mix zajmują tym by jak najlepiej przedstawić i rozreklamować produkt. Bez dobrej promocji mix żaden produkt nie jest w stanie wejść na rynek i dobrze się sprzedać. Produktem tym mogą być nawet tak zwany celebry ci, którzy muszą prawidłowo zaprezentować się w mediach.
Klasa w sobie, wyróżniona wyłącznie w oparciu o kryteria ekonomiczne, charakteryzuje się brakiem wymienionych poprzednio atrybutów. Opis tęgo rodzaju klasy, klasy — agregatu, daje Marks, charakteryzując w Osiemnastym biumaiie’a Ludwika Bonaparte chłopstwo francuskie tego okresu, któremu odmawia prawa do miana klasy społecznej w pełnym rozumieniu tego określenia. „Parcela, chłop i rodzina; obok inna parcela, inny chłop i inna rodzina. Kopa tego stanowi wieś, a kopa wsi jest departamentem… O ile miliony rodzin żyją w warunkach ekonomicznych, które różnią ich tryb życia, ich interesy i ich wykształcenie od trybu życia, interesów i wykształcenia innych klas i wrogo je im przeciwstawiają, to stanowią one klasę. O ile między drobnymi chłopami istnieje łączność tylko lokalna, a tożsamość interesów nie stwarza żadnej wspólności między nimi, żadnego związku w skali narodowej i żadnei organizacji politycznej — nie stanowią oni klasy ’ .
Drugim typem klasy jest klasa dla siebie, stanowiąca z zasady chronologicznie późniejsze, bardziej dojrzałe stadium rozwojowe „klasy w sobie”; cechuje ją istnienie świadomości wspólnego położenia i wspólnych interesów, pewien poziom łączności i organizacji wewnątrz- klasowej, które prowadzą członków danej klasy do wystąpień w jej imieniu i do walk o zdobycie przywilejów będących domeną innej klasy.Wyłania się tu teoretyczny i pragmatyczny problem, w jaki sposób klasa może zdobyć świadomość swojego miejsca w społeczeństwie, więzi łączących i konfliktów dzielących ją od innych klas, roli, jaką odgrywa i może odegrać w przyszłości. Historia wskazuje, że pomagają w tym jednostki, często wywodzące się z innych klas społecznych. Odznaczając się większą przenikliwością spojrzenia i wyższymi kwalifikacjami, tworzą one wizję roli danej klasy, wizję, która akceptowana przez jej członków i spopularyzowana, staje się podstawą zbiorowych wystąpień w obronie interesów klasowych.
W procesie tym szczególni- wielką rolę odgrywa polityczna organizacja, która w swej działalności reprezentuje,a zarazem uświadamia i mobilizuje klasę.Spoidłem struktury klasowej każdej epoki są stosunki między klasami i ich odłamami wyrażone w kategoriach interesów sprzecznych, odmiennych bądź zbieżnych trwale lub okresowo. W ramach każdej formacji istnieją z zasady wszystkie wymienione tu typy relacji pomiędzy rozmaitymi klasami.Cechę wszystkich formacji klasowych stanowi trwałe występowanie sprzeczności pomiędzy klasami podstawowymi, sprzeczności, które me mogą ulec likwidacji w ramach danej formacji, lecz jedynie okresowo bywają łagodzone. Ten rodzaj sprzeczności, polegający na utrzymywaniu się przeciwstawności interesów tak długo, jak długo istnieje określona formacja, nazywany jest konfliktem strukturalnym.
Oprócz tego historia każdego społeczeństwa, w każdej formacji obfituje w liczne, niejako drugorzędne konflikty, które nieraz przybierają na sile, kiedy indziej znów, w obliczu większych niebezpieczeństw (np. obawy przed wzrostem siły innej klasy), zmieniają się w mniej lub bardziej długotrwałe alianse między klasami czy odłamami klasowymi (np. dzieje stosunków między feudalnymi właścicielami ziemskimi i umacniającą swe wpływy burżuazją, stosunki między magnaterią polską i drobną szlachtą).Konflikt strukturalny, podobnie zresztą jak i relacje między mnymi klasami w kategoriach interesów, są — tak jak i same klasy zja wiskiem obiektywnym, niezależnym od woli i świadomości jednostek w nie uwikłanych. Uzmysłowienie sobie przez członków poszczególnych klas istnienia i charakteru interesów łączących i dzielących je od innych prowadzi do wytworzenia się postaw antagonistycznych, które w okresach kryzysowych, zaostrzenia się sprzeczności, zazwyczaj wiodą do różnych form walki klasowej.
W zależności od stopnia wykrystalizowania i okrzepnięcia klasy, a także od ogólnej sytuacji ekonomiczno-społecznej i politycznej, walka ta przybiera różne postacie. Członkowie jej mogą stawiać przed sobą różne cele, począwszy od osiągnięcia tylko pewnych niewielkich koncesji ze strony klasy panującej, poprzez stosunkowo daleko posunięte żądania w zakresie redystrybucji dóbr w ramach danej formacji, do obalenia i radykalnej zmiany istniejącego porządku ekonomicznego, do sięgnięcia po władzę polityczną, pozwalającą umocnić i utrwalić zdobycze w płaszczyźnie ekonomicznej, do szerzenia własnej ideologii, własnej wizji społeczeństwa i misji dziejowej poszczególnych jego części.
Tak dzieje isię w przypadku klas antagonistycznych, pomiędzy którymi istnieje konflikt strukturalny, i w przypadku klas nowych nie mieszczących się w ramach danej formacji, które dążą do zerwania pęt hamujących ich dalszy rozwój.Równocześnie trzeba jednak zdawać sobie sprawę z tego, iż ludzie żyjący w -poszczególnych epokach często nie tylko nie uzmysławiali sobie obiektywnie istniejącej klasowej struktury, ale niekiedy postrzegali inne różnice i przedziały w obrębie społeczeństwa. Te inne podziały (np. kastowe, stanowe, uwarstwienia) również mają charakter obiektywny, a zajmowane w nich miejsce oznacza realne, zróżnicowane przywileje i ograniczenia, usankcjonowane panującymi w danym czasie pisanymi i niepisanymi kodeksami praw i powinności.
I tak np w społeczeństwie okresu feudalnego, wykształcone i ugruntowane podziały stanowe przecinały się z przynależnością klasową. Przynależność do stanów, zdobywana poprzez urodzenie bądz znacznie rzadziej — nobilitację, wyznaczała szansę życiową poszczególnych jednostek, otwierając jedne drogi i zamykając — w sposób trudny do przezwyciężenia — inne, na co dzień zaznaczając się odmiennymi ubiorami, różnymi przymiotnikami określającymi w dokumentach oficjalnych stan osobnika itd. W skład każdego stanu (stany podstawowe: szlachta, mieszczaństwo, chłopi oraz stan odrębny – duchowieństwo) wchodziły jednostki należące do różnych klas społecznych. Do stanu szlacheckiego należała przede wszystkim szlachta, stanowiąca klasę feudałów, ale oprócz niej również szlachta zagonowa, sama uprawiająca swoje niewielkie włości, oraz szlachta—gołota żyjąca już wyłącznie z pracy najemnej.